تاثیر خلق و وضعیت شناختی بر ارتباط بین اختلالات خواب و خستگی در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

سابقه و هدف: خستگی یکی از شایع‌ترین علایم بیماری ام اس است و باعث کاهش سطح کیفیت زندگی در این افراد می‌گردد. اختلالات خواب نیز در افراد مبتلا به ام اس شایع است. بنابراین جهت تسهیل درمان اختلالات خواب و خستگی لازم است عوامل موثر بر آن‌ها تعیین گردند. از آن‌جا که اختلالات خلق (افسردگی و اضطراب) و اختلالات شناختی در افراد مبتلا به ام اس شایع است، لازم است بررسی شود این اختلالات تا چه میزان بر ارتباط بین اختلالات خواب و خستگی تاثیر‌گذار هستند. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر اختلالات خلقی و شناختی بر ارتباط اختلال خواب و خستگی انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 60 فرد مبتلا به ام اس با میانگین سنی 35 سال که 87% آنان را زنان تشکیل می‌دادند، پرسش‌نامه‌های کیفیت خواب (PSQI)، معیار تاثیر خستگی (MFIS)، معاینه مختصر وضعیت شناختی (MMSE) و مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی (HADS) را تکمیل نمودند. داده‌های به دست آمده توسط نرم‌افزار نسخه 20SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه افسردگی و وضعیت شناختی موثرترین عوامل بر خستگی شناخته شدند. نوسانات خلقی و وضعیت شناختی 8/48% بر خستگی را توضیح می‌دادند. سایر متغیرها یعنی اضطراب و اختلال خواب تاثیر کم‌تری داشتند. بین وجود اختلالات خواب با نمره خستگی (001/0:p) ارتباط مستقیم و معنادار وجود دارد. نمره اضطراب و افسردگی با بروز اختلالات خواب دارای ارتباط قوی، مستقیم و معنادار است (1/0p<). نتیجه‌گیری: وجود اختلالات خواب، افسردگی و اضطراب از عوامل تاثیرگذار بر خستگی هستند. ضرورت دارد که درمانگران درمان افسردگی و اضطراب و وضعیت شناختی را جهت درمان اختلالات خواب مورد توجه قرار دهند